-01-cropped%20(1).svg)
W ostatnich latach branża modowa znalazła się w centrum uwagi debaty na temat zrównoważonego rozwoju, zarówno z punktu widzenia ochrony środowiska, jak i społeczeństwa (i nie bez powodu). Ze względu na bardzo krótkie cykle życia produktów oraz globalne i rozdrobnione łańcuchy dostaw, przemysł odzieżowy jest jednym z sektorów, które stanowią największe wyzwanie pod względem zrównoważonego rozwoju. Kwestie środowiskowe związane z konsekwencjami produkcji i transportu artykułów modowych, a także kwestie społeczne dotyczące warunków pracy pracowników zatrudnionych w łańcuchu dostaw naprawdę przyciągnęły uwagę społeczeństwa i wzbudziły wiele krytyki pod adresem świata mody.
Sytuację jeszcze pogarsza fakt, że światowy przemysł modowy był krytykowany za brak przejrzystości i identyfikowalności w odniesieniu do wszystkich tych kwestii. Społeczeństwo gwałtownie przebudziło się po jednym konkretnym wydarzeniu: zawaleniu się budynku fabryki Rana Plaza w Bangladeszu w 2013 r., w wyniku którego życie straciło ponad tysiąc pracowników branży odzieżowej, a wielu innych zostało rannych. To straszne wydarzenie zrujnowało życie pracowników i ich rodzin, ale ujawniło także brzydką prawdę, która kryła się za strategiami produkcyjnymi marek fast fashion. W ruinach Rana Plaza odnaleziono artykuły takich marek jak Benetton, Mango i Primark, ale wielu z nich, wezwanych do rozliczenia się ze swoich czynów, oświadczyło, że nie ma pojęcia, że tam produkują. To właśnie wtedy zarówno konsumenci, jak i marki zaczęły zadawać sobie coraz więcej pytań o to, skąd pochodzą ubrania i jak przebiegały procesy produkcyjne. Marki były zszokowane nie tylko obrazami katastrofy relacjonowanymi przez media, ukazującymi oblicze mody, o której wcześniej nie miały pojęcia, ale także faktem, że marki musiały zrekompensować ocalałym i rodzinom ofiar straty finansowe i medyczne ponieśli bezpośredni skutek wypadku. Zatem zarówno z oczywistych względów humanitarnych, jak i ekonomicznych marki uznały, że muszą mieć większą kontrolę nad swoimi partnerami i procesami zaopatrzeniowymi.
Kiedy coś kupujemy, często nie mamy pewności, gdzie odzież została stworzona, przez jakie procesy przeszła ani jakie oddziaływanie wywarł na nią produkt. Dzieje się tak, ponieważ nawet same marki nie są świadome takich informacji. Tylko około 10% marek ma 100% wiedzy o całym łańcuchu dostaw, a nawet jeśli tak jest, nie zawsze podaje to do wiadomości publicznej. Niektóre marki odzieżowe ujawniają swoje zakłady przetwórcze na dalszych etapach łańcucha dostaw, a tylko nieliczne ujawniają niektóre źródła swoich surowców. Niemniej jednak nie można tego winić wyłącznie za złe zachowanie marek, ponieważ dla dużych marek przejęcie kontroli nad procesami zaopatrzenia może być prawdziwą walką, ponieważ są one zbyt masowe i złożone. Zamawiają z wielu źródeł jednocześnie, aby mieć wystarczającą liczbę rąk do spełnienia swoich żądań. Często producenci, z którymi współpracują, dają zielone światło dla współpracy, nawet jeśli nie są w stanie spełnić wszystkich wymagań, jakich wymagają marki, więc zlecają produkcję na zewnątrz, a marki tracą kontrolę nad tym, kto produkuje ich ubrania. Tego rodzaju proces może stać się prawdziwą walką dla marek i stał się powszechną praktyką w branży.
Możliwe rozwiązanie zapewniające większą przejrzystość: paszport cyfrowy
Na szczęście technologia nadchodzi, aby pomóc nam znaleźć rozwiązanie tego problemu. Pozwoli nam to na nadanie ubraniom własnej tożsamości cyfrowej, dzięki czemu konsument będzie informowany o cyklu życia odzieży, zarówno na poziomie środowiskowym, jak i społecznym. Mówimy tu o pomyśle przypisania każdemu artykułowi modowemu cyfrowego paszportu w postaci kodu QR, który zawiera szczegółowy materiał informacyjny o produkcie, pokazujący konsumentowi podróż, jaką przeszedł zanim dotarł do swojego domu. jej dłonie.
Po prostu otwierając aparat w telefonie, konsumenci mogą odblokować historię odzieży, co pozwala im zobaczyć informacje o pochodzeniu produktu, jego zakupie, procesie produkcyjnym i etyce, wpływie na środowisko, transporcie i pielęgnacji. Tego rodzaju informacje o produktach umożliwią także ciągłą identyfikację produktów odzieżowych i monetyzację ich poprzez modele biznesowe o obiegu zamkniętym, takie jak wypożyczanie, naprawa, odsprzedaż i recykling. Mówiąc dokładniej, szczegółowe informacje na temat składników materiałowych odzieży, takich jak włókna i barwniki, pomogą w efektywniejszym zarządzaniu materiałami na etapach demontażu i recyklingu.
Protokół CircularID™
Jedną z najbardziej niezwykłych inicjatyw leżących u podstaw tej transformacji jest nowy protokół CircularID™: ogólnobranżowy protokół do cyfrowej identyfikacji produktów w gospodarce o obiegu zamkniętym, opracowany przez główne firmy modowe, sprzedawców detalicznych i inne zainteresowane strony w łańcuchu wartości w ramach współpraca z nowojorskim start-upem EON . Protokół CircularID stworzy ujednolicony słownik dla marek umożliwiający komunikację o produktach modowych w całym cyklu ich życia. Zapewnia standard opisywania ważnych danych o produktach i materiałach, aby wszystkie marki wiedziały, jak powinny to robić. Dzięki temu systemowi marki modowe mogą teraz przypisać cyfrowy akt urodzenia do każdego nowego produktu. Certyfikat taki (zawierający informacje o tym, gdzie i kiedy produkt powstał oraz z czego jest wykonany) powiązany jest z „cyfrowym bliźniakiem”, czyli wirtualną kopią rzeczywistego produktu, a także cyfrowym paszportem, który śledzi życie przedmiotu .
Największe marki modowe, takie jak Zalando, Target i H&M, już przesyłają dane o swoich produktach na platformę Connected Products firmy Eon , która śledzi produkty modowe przez cały ich cykl życia. Dzięki platformie użytkownik (konsument, a także sprzedawca lub reseller) może szybko zidentyfikować produkt, a także zapoznać się z sugestiami dotyczącymi ceny i sposobu promowania produktu na rynku. Oprócz umożliwienia etycznej odsprzedaży przedmiotów, system ten pozwala na ich naprawę przy użyciu odpowiednich materiałów lub recykling po upływie ich okresu użytkowania. Aby wesprzeć wymianę danych w łańcuchu wartości o obiegu zamkniętym, firma Eon udostępni także branży protokół CircularID, który będzie otwarty i publicznie dostępny.
Ta nowa inicjatywa budzi coraz większe zainteresowanie do tego stopnia, że rządy i branże przyspieszają tworzenie nowych polityk i projektów wspierających paszporty produktów cyfrowych. Na przykład Komisja Europejska, aby promować i zachęcać do cyfryzacji danych dotyczących łańcucha wartości i produktów (takich jak cyfrowe paszporty produktów) i zachęcać do tego, opracowuje ujednoliconą europejską przestrzeń danych na potrzeby inteligentnych zastosowań o obiegu zamkniętym . Podobnie w Stanach Zjednoczonych Amerykańskie Stowarzyszenie Odzieży i Obuwia naciska na zmianę przepisów dotyczących etykietowania odzieży i obuwia, aby umożliwić stosowanie etykiet cyfrowych.
Pierwsza duża współpraca, która pomogła w tym przejściu: EON + PANGAIA
Wielkim punktem zwrotnym dla tej transformacji było również najnowsze partnerstwo pomiędzy EON i PANGAIA, firmą zajmującą się materiałoznawstwem i odzieżą, skupiającą się na wspieraniu obiegu zamkniętego i zrównoważenia środowiskowego. Linia kapsułek PANGAIA Horizon , wprowadzona na rynek w maju 2021 r., wykorzystuje cyfrowe paszporty drukowane na etykietach pielęgnacyjnych, dzięki czemu klienci mogą dowiedzieć się o całym cyklu życia produktu, a także jego oszczędności w zakresie wpływu na środowisko, skanując kod QR na etykiecie. Ponadto w miarę ewolucji raportów o wpływie na ślad węglowy i wodny odzieży te cyfrowe paszporty można aktualizować w czasie rzeczywistym, pomagając właścicielowi (zarówno sprzedawcom, odsprzedawcom, jak i konsumentom) lepiej zrozumieć wpływ odzieży. Wydaje się to bardzo dobrym krokiem, aby zachęcić klientów do podejmowania odpowiedzialnych wyborów dotyczących kupowanych produktów. Maria Srivastava, dyrektor ds. wpływu i komunikacji w PANGAIA, powiedziała Forbesowi: „Naszym celem jest umożliwienie naszym klientom dokonywania najlepszych możliwych wyborów w zabawny i wciągający sposób”.
Dlaczego jest to dobra inwestycja dla Twojej firmy
To nowe innowacyjne narzędzie może być naprawdę dobrym instrumentem dla firm, które chcą ulepszyć swoje zrównoważone procesy. Nie tylko po to, aby móc lepiej kontrolować procesy produkcyjne i wiedzieć, jaki jest wpływ każdego produktu na środowisko i społeczeństwo, ale także stworzyć bardziej godne zaufania relacje z konsumentami produktów. Narzędzie to daje markom możliwość dodania wartości do produktu, zamieniając go w kanał medialny, który łączy konsumenta z historią produktu. W ten sposób można stworzyć głębszą i trwałą, godną zaufania relację między klientem a produktem, a także z marką, która może wykorzystać tę relację jako instrument do komunikowania swoich wartości oraz promowania zrównoważonego rozwoju i obiegu zamkniętego. Co więcej, ten nowy system może pomóc firmie zdobyć przewagę konkurencyjną dzięki codziennemu dostępowi do danych dotyczących wydajności produktów. Możesz mieć dostęp do informacji o klientach w czasie rzeczywistym, opinii o produktach i wglądu w operacje poza punktem sprzedaży.
Czy jesteśmy na to gotowi?
To naprawdę wygląda na rewolucyjny system, który da ludziom większą władzę w zakresie odpowiedzialnego i etycznego decydowania o tym, co kupują. Prawdziwa szansa dla marek i konsumentów na zaangażowanie się na ścieżkę zrównoważonej przyszłości. Czy branża modowa wykorzysta tę szansę i na szeroką skalę wdroży cyfrowy paszport dla produktów? Czy branża będzie w stanie wdrożyć te nowe technologie w sposób dostępny dla wszystkich przedsiębiorstw? Przyszłość rysuje się dla nas przejrzyście.
Zapisz się do naszego newslettera, aby otrzymywać najnowsze wiadomości, aktualizacje i oferty!